Drzewo truskawkowe (Arbutus unedo)

Drzewo truskawkowe (Arbutus unedo) to mały, wieczniezielony krzew lub drzewo o wysokości w ojczyźnie maksymalnie do 12 metrów. Kora czerwonobrązowa do brązowej. Liście ozdobne, błyszczące, ciemnozielone o długości do 10 cm. Kwiatostany bardzo ładne, zwisające, kształtem przypominające polskie konwalie barwy białej do jasnoróżowej. Owoce okrągłe, o kształcie przypominającym truskawki, żółtawe, po dojrzeniu intensywnie czerwone. Lekko kwaskowate, bardzo smaczne. 

    Pielęgnacja: Drzewo truskawkowe bardzo dobrze     czuje się jako roślina tarasowa uprawiana w pojemniku, musimy jednak przestrzegać kilku podstawowych zasad. Latem powinna stać w jasnym, przewiewnym miejscu, zimą musimy zapewnić jej światło i temperaturę 5-10°C (jasna piwnica, lekko podgrzewany garaż). Starsze, duże egzemplarze można w cieplejszych rejonach kraju uprawiać w gruncie. Powinniśmy wtedy szczególną uwagę zwrócić na dobór osłoniętego od wiatrów stanowiska i odpowiednie zabezpieczenie przed mrozem. 

Niekorzystnie reaguje zarówno na suszę, jak i na wodę stojącą w pojemniku, dlatego szczególną uwagę powinniśmy zwrócić na to, aby podłoże było ciągle lekko wilgotne. Podlewać wodą miękką (deszczówką), w okresie zimowym tylko sporadycznie.
Nawożenie od marca do września nawozami wieloskładnikowymi lub wiosną nawozami długodziałającymi

 (typu Osmocote). 

Odporny na mrozy do -10°C.

Ciekawostka: Drzewko truskawkowe służy także w celach zielarsko-medycznych. Liście, kora i korzenie mają działanie ściągające i moczopędne. Kora drzewka poziomkowego jest bogata w taniny.

Zawiera także we wszystkich częściach etylowy ester kwasu galusowego, który służy jako dodatek do żywności o zastosowaniu antyutleniającym. Ester ten ma również silne działanie antybiotyczne.

W Portugalii z owoców tego drzewka wyrabia się domowe likiery zwane tam Medronho.

Starsze, duże egzemplarze w cieplejszych rejonach kraju można uprawiać w gruncie. Powinniśmy wtedy szczególną uwagę zwrócić na wybór odpowiedniego, osłoniętego od wiatru stanowiska i odpowiednie zabezpieczenie przed mrozem. Preferuje dobrze zdrenowane, kwaśne gleby. Nadaje się do sadzenia na terenach ubogich, na których nie chcą rosnąć bardziej wymagające rośliny. Może rosnąć w pełnym słońcu na piaszczystych glebach.

Drzewka można kształtować poprzez cięcie. Nadają się wspaniale do formowania na bonsai.

Eukaliptus Tęczowy (Eucalyptus deglupta)

Eucalyptus deglupta zwany też eukaliptusem tęczowym.  

Cechą charakterystyczną dla tego gatunku eukaliptusa, od której bierze swoją nazwę jest intensywnie kolorowa kora, w różnych odcieniach brązu, zieleni, czerwieni i niebieskiego. Drzewo sprawia wrażenie jakby zostało celowo pomalowane w pstrokaty deseń. Powstaje on dzięki temu, że eukaliptus złuszcza fragmenty kory w różnym okresie. Najświeższe miejsca są intensywnie zielone, które pod wpływem warunków atmosferycznych ulegają przebarwieniu, przez niebieski, fioletowy do czerwonego i brązowego. Efekt jest niesamowity, trudno uwierzyć, że stworzyła go sama natura.

Eukaliptus tęczowy preferuje stanowiska słoneczne. Podłoże powinno być stosunkowo żyzne, wilgotne do podmokłego. Ze względu na kraj pochodzenia roślina nie jest mrozoodporna. Sadzony jest jako roślina ozdobna w krajach tropikalnych i subtropikalnych.

Roślina zimozielona. Liście intensywnie zielone, lancetowate, skórzaste, z wyraźnie zaznaczonym nerwem środkowym. Posadzone na gałęziach parami. Jak u innych gatunków eukaliptusa intensywnie pachnące.

Kwiatostany okazałe, zebrane w grona. Pojedyncze kwiaty kremowe z jasno żółtym środkiem, szczeciniaste. Występują na eukaliptusie w ciągu roku okresowo. Owoce niepozorne, przypominające swoim wyglądem zielone jagody. Nasiona liczne, ciemnobrązowe do czarnych, przypominające piasek. 

Im starsza roślina, tym kolory są bardziej widoczne. Wzrost niezbyt szybki. Wyjątkowo ozdobna roślina do dekoracji tarasu lub balkonu. Może być przycinany, nadaje się na bonsai. 

Nawozy stosujemy od wiosny do jesieni. Minimalna temperatura uprawy to +7 st. (najlepiej rośnie w temp. około +20 st). 

Fotel dla teściowej - czyli Echinocactus grusonii

Fotel dla teściowej - czyli Echinocactus grusonii

Echinocactus grusonii, nazywany nie bez złośliwości "fotelem teściowej" - to duży sukulent o zielonej, kulistej lub owalnej łodydze.

Kaktus dorasta do 130 cm wysokości i 80 cm średnicy. Łodyga posiada od 5 do 40 żeber i jest pokryta silnymi cierniami w barwie złotej, żółtej lub białej.

Kwiaty są bardzo efektowne, mają około 6 cm długości i 4 cm średnicy. Płatki kwiatów są żółte lub jasno-różowe, zwężające się stopniowo i zakończone wyraźną brązową barwą.

Podlewanie

Tak jak każdy sukulent tak i ten kaktus nie lubi przelania, podlewamy go bardzo ostrożnie. Za to w okresie wzrostu ( w naszych warunkach od maja do sierpnia) podlewamy obficie.

 Uwaga: woda nie może zalegać w doniczce. W okresie spoczynku (zimą) zaniechamy podlewania.

Michelia champaca "Drzewem radości

Michelia champaca  "Drzewem radości

Michelia champaca potocznie nazywana "Drzewem radości" lub "Drzewem perfum". Wiecznie zielone drzewo pochodzące ze wschodnich terenów Azji .Jej słodki zapach można wyczuć już od kilku metrów. Olejek z tej rośliny jest składnikiem najdroższych perfum świata takich jak np. Christian Dior. 

Aromatyczne pomarańczowe kwiaty utrzymują 

się prawie przez cały rok. Szczególnie polecana do hodowli domowej jest w pewnym sensie rarytasikiem w Polsce.

Dorosłe drzewo znosi przymrozki jednak młoda roślina może ucierpieć na skutek niskiej temperatury. Można je dowolnie formować i przycinać, dzięki czemu jest rośliną niezwykle ozdobną.

  

Róża Pustyni- Anadeum

Róża Pustyni- Anadeum

Adenium zwane różą pustyni w naturalnych warunkach występuje w pustynnych obszarach Półwyspu Arabskiego i w Afryce. Adenium jest sukulentem o charakterystycznym grubym, u dołu najczęściej sporo szerszym pniu. Liście mięsiste, ułożone spiralnie na grubych gałązkach. Kwiaty duże, pojedyncze, najczęściej koloru różowego, jasno lub ciemno czerwonego.

Adenium potrafi bardzo długo wytrzymać bez wody, nawet jeśli zapomnimy je podlać przez dłuższy okres czasu. Adenium jest roślinką która uwielbia ciepło i światło a wyznacznikiem jej zdrowia jest twardość caudexu. Dzięki niemu możemy dowiedzieć się w jakim stanie jest roślinka i czy wymaga naszej ingerencji.

 

Róża doskonale znosi przycinanie (chociaż sam się formuje na bonsai) i osiąga w naszych salonach, pokojach i przedpokojach wysokość nawet 1,5m. dlatego warto mieć coś takiego i zaskoczyć znajomych tym wspaniałym widokiem. Nawet niczym roślina zakwitnie wygląda dzięki swoim liściom bardzo ciekawie i efektownie.

Jodła Kaukaska

Jodła kaukaska 

Abies nordmanniana

Występuje w Zachodniej Azji, na górach Kaukazu – Turcji, Gruzji i Rosji

Drzewo szybko rosnące, dorasta do wysokości 35m, korona-regularna, stożkowata, igły- ciemnozielone, błyszczące.

Szyszki żeńskie są umieszczone tylko w strefie wierzchołka starszych drzew. W stanie dojrzałym mają długość około 15 cm, są cylindryczne, początkowo bladozielone, w końcu brunatnawe.

Jedna z najpiękniejszy szych jodeł, niezwykle cenna, uprawiana na plantacjach jako bożonarodzeniowe drzewko.  Spośród wszystkich odmian choinek jodły kaukaskie utrzymują się najdłużej w domowych warunkach, bardzo długo pozostają świeże, pachnące lasem a igły prawie wcale nie opadają. 

Dereń Kousa

Dereń Kousa  Cornus Kous

 

Krzew do 6m wys. Pochodzi z Chin, Japonii i Korei.   Liście jajowate, gł. Do 7cm. Pofałdowane, jesienią pomarańczowo-czerwone.

 Kwiaty zebrane w niepozorne kwiatostany otoczone, pięknymi  dużymi, kremowymi płatkami podsadkowymi. Kwiaty bardzo obfite. Rozwijają się na przełomie maja i czerwca,

Owoce dojrzewają jesienią, na długich szypułkach, przybierając barwę czerwoną albo bordową. Są to pestkowce przypominające kształtem owoc zbiorowy maliny. Mają wielkość 2 cm i są smaczne. Oryginalne kuliste, różowe, soczyste owoce. Są one jadalne.

Najlepiej rośnie w pełnym słońcu, na żyznej, przepuszczalnej i raczej wilgotnej glebie. Jest dość odporny na mróz.  Rozmnaża się go z nasion lub przez odkłady. Nie wymaga przycinania, choć cięcie w pierwszych latach wzrostu wzmacnia strukturę korony

Zastosowanie: jako ciekawa niecodzienna i rzadka ozdobna roślina o pięknych dużych kwiatach. Cenny krzew do parków i ogrodów.

Drzewo Prawdziwej Królowej-Paulownia tomentosa

Drzewo Prawdziwej Królowej - Paulownia tomentosa

Drzewo Prawdziwej Królowej- zwanym również cesarskim drzewem szczęścia.

Jest niewielkim drzewem dorastającym w Polsce do 10m wysokości z luźną, kopulastą koroną lub też okazałym krzewem.

W naszych warunkach klimatycznych paulownia sadzona jest w cieplejszych rejonach kraju jako drzewo ozdobne. Jest niezwykle dekoracyjne, szybko rosnące drzewo.

Pochodzi z południowo-wschodnich Chin i tam jej twarde drewno bywa wykorzystywane do budowy instrumentów muzycznych oraz mebli.

Liście paulowni mogą być olbrzymie, nawet kilkukrotnie większe od ludzkiej dłoni. Mają sercowaty kształt i są osadzone na długich ogonkach (do 40 cm!). W dotyku są bardzo przyjemne, miękkie i aksamitne, nieco filcowate.

Jest to Wyjątkowe drzewo dla wyjątkowych ogrodników.

Jednak największą atrakcją są pachnące biało-fioletowe kwiaty, które pojawiają się w maju przed rozwojem liści. W trakcie kwitnienia drzewo jest obsypane 40-cm kwiatostanami o dużych kwiatach, które zbudowane są z rurki i pięciopłatkowej korony. Wnętrze rurki jest żółtawe. Paulownia jest dość wrażliwa na większe mrozy

Stanowisko

Paulownia puszysta jako jedyna przedstawicielka swojego rodzaju może być u nas uprawiana w gruncie przez cały rok.

Paulownię sadzimy na stanowisku słonecznym lub półcienistym z żyznym, przepuszczalnym podłożem o lekko kwaśnym odczynie. Powinno ono być osłonięte od mrozów oraz silnych wiatrów aby liście nie uległy zniszczeniu a stosunkowo kruche pędy wyłamaniu.

Pączki kwiatowe mogą przemarzać już przy -15°C, pędy wytrzymują do -20°C, dlatego drzewo to wymaga starannego okrycia bryły korzeniowej na zimę. Jeśli chcemy doczekać się kwiatów i mamy taką możliwość, dobrze będzie zabezpieczyć także gałęzie (jeśli pozwalają na to rozmiary rośliny). Bryłę korzeniową można okryć liśćmi, korą, słomą lub gałęziami drzew iglastych a całość przykryć agrowłókniną.

Pień rośliny trzeba okręcić mata słomianą.

Jednocześnie należy pamiętać o szybkim wzroście drzewa i przeznaczyć dla niego odpowiednią powierzchnię, umożliwiającą swobodny rozrost. Pięknie będzie wyglądać jako soliter pośrodku ogrodu.

Wysiew nasion i uprawa:

Wysiew nasion całoroczny do inspektu lub na ciepły parapet. Nasiona przykryć bardzo lekko, próchniczną glebą. Dbać, by zasiewy nie przeschły. Siewki początkowo rosną wolno, później znacznie szybciej. Należy je pikować do doniczek. Pierwszą zimę rośliny powinny spędzić w pomieszczeniu.

Albicja Jedwabista-Śpiące Drzewo

Albicja Jedwabista

Albicja zwana również jako” Perska mimoza” lub Śpiące drzewo. Z łacińskiego (Albizia)

Albicja jest niskim ozdobnym drzewem, gdzie podczas kwitnięcia zapiera dech w piersiach. Jego korona przypomina parasol. Kora jest ciemno zielonkawa, starsze okazy mają korę szarą w pionowe paski.

Liście są podwójnie pierzaste dorastające do 45 cm długości. Na noc i w czasie deszczu skulają się stąd tez nazwa Śpiące drzewo.

Kwitnie przez całe lato. Kwiaty nie posiadają płatków lecz sterczące wiązki pręcików długości 2-3 cm różowych lub biało-różowych. Kwiaty również posiadają właściwości fluorescencyjne, które świecą w nocy.

Kwiaty są bardzo wonne i miododajne.

W naszych warunkach posadzona w gruncie dorasta do 4 m a w pojemniku 2-2,5 metra.

Wysadzamy do gruntu po uprawie w donicach po 3 latach do gleby przepuszczalnej i osłonięte od wiatru. W naturalnych warunkach  rośnie na suchych równinach, piaszczystych dolinach i wyżynach. Na zimę zabezpieczamy przez mrozem w postaci kopczyków na minimum 30 cm .

Śpiące Drzewo bardzo lubi przycinanie i idealnie nadaje się na bonsai.

Instrukcja siewu :

1. 24 -h moczenia nasion w letniej wodzie.

2. Sadzimy do włókna kokosowego ze styropianem.

3. Najlepiej siać każde nasionko osobno do pojedynczych doniczek, gdzie w etapie wzrostu nie będzie konieczne przesadzanie, ponieważ roślina źle znosi przesadzanie.

Glicynia-Wisteria-Słodlinem

Glicynia-Wisteria-Słodlinem

Krzew Mody Najpiękniejsze Pnącze Świata. Jest to pnącze o zdrewniałych łodygach i silnym wzroście a podczas kwitnięcia nie ma sobie równych. Kwiatostany mają postać zwisających gron głównie w kolorach: liliowo i liliowo-niebieskim, rzadziej białym lub różowym. Wymaga solidnych podpór lub pergoli.

W surowe zimy może przemarznąć, ale łatwo odbija z korzeni. Młode rośliny trzeba jednak okrywać np. geowłókniną. w Okresie letnim należny ja nawozić ale tylko przez okres 2 lat. Później zaczynamy mocno przycinać.

Cięcie pędów glicynii należy rozpocząć w 2-3 roku po posadzeniu rośliny. W lutym- marcu należy skrócić gałązki na wysokości 3-4 pąków liściowych. Usuwamy w tedy również suche gałązki oraz pędów wyrastających u podstawy pnia. Natomiast  pod koniec lipca skracamy tegoroczne pędy o połowę.  

Sadzimy na stanowiskach osłoniętych, ciepłych i słonecznych, glebie umiarkowanie żyznej i średnio wilgotnej, przepuszczalnej. .

Poniżej przedstawiam moją roślinkę wyhodowaną z nasion. Ma ona już 2 tygodnie.

- Po otrzymaniu nasion, moczyłam je w letniej wodzie przez 24 h
- Następnie wysiałam ją do ziemi wymieszaną z piasku. 

UWAGA!!!

Glicynia jest pnączem bardzo ekspansywnym, która nie mająca specjalnych podpór będzie rosła po wszystkim co napotka na na swojej drodze. np rynny czy anteny zgniatając je. Brak przycinania spowoduje brak kwitnienia, a za to będzie bujnie rosnąć. Im więcej pędów tym miej kwiatów i trudniej później je usnąć bo wplączą się w siebie.

Marzenia

Moje Hobby

Zawsze myślałam że nie mam swojego hobby, że nic mnie nie pasjonuje,  nie mam swojego ulubionego zajęcia.

Ostatnio do mnie dotarło że jednak takie zajęcie mam,  że zawsze do niego nie świadomie powracałam, ale moje zapały szybko się paliły na panewce.

Gdy byłam jeszcze dzieckiem (wiek gimnazjum) urządzałam ogród rodzicom (oczywiście z ich pomocą). To ja zawsze mówiłam gdzie jakie drzewko posadzić, ja go przycinałam, chodziłam i pielęgnowałam go. Całe dnie potrafiłam w ogródku spędzać. Plewiłam, przycinałam, przesadzałam, sadziła, planowałam gdzie i z czego wybudować donice, chodniki, itp.  Nigdy bez jakiegoś większego wyjazdu nie obeszło się bez kupienia chociaż jednej roślinki. 

Później wyjechałam do internatu do liceum. Miałam już coraz mniej czasu na ogród, od czasu do czasu już tylko trawę skosiłam, albo przycięłam tylko jakieś drzewko ( bo moja mama bała się tego robić ) . Tak samo było jak poszłam na studia brak czasu ale dalej ciągło mnie do mojego zainteresowania. W wolnej tylko chwili szłam do ogródka i wymyślałam sobie pracę a to trzeba kładkę, a to ławki betonowe czy płot pomalować. To drzewko przyciąć tak wyformować. Zazwyczaj kończyło się to że z czasem ale to wykonałam.  Sesje  zaliczałam do domu i planowanie z mamą co tu nowego wymyśleć co wsadzić.  Każdą wolną chwilę poświęcała ogródkowi.

Mieliśmy już tle odmian roślin w ogrodzie że nie wiedzieliśmy  co sadzić, a jak już coś znaleźliśmy to było koszmarnie drogie.   Postanowiłam wiec hodować z nasion. Pierwsze próby mi się nie udawało  nic wyhodować, albo wyszły i nie umiałam ich dalej poprowadzić by z tworzyć z ich okazy. Jednak tak szybko się nie poddałam. Brak doświadczenia i wiedzę zdobywałam poprzez książki i Internet oraz metody prób i błędów.

Poprzeczkę postawiłam sobie wtedy bardzo wysoko bo zaczęłam  od roślin egzotycznych. Nie wiedziałam jeszcze wtedy co to jest stratyfikacja, hartowanie roślin, w jakich podłożach je sadzić, jak je później pielęgnować.

Moją pierwszą rośliną którą wyhodowałam była to : Hmmmm nie pamiętam nazwy ale pokażę zdjęcie. METALICZNY KWIAT!!!

zdjęcia pochodzą od osoby, gdzie kupiłam dane nasiona

Mam 2 sztuki do tej pory. jednakże jeszcze nigdy mi tak nie zakwitł.

Próbowałam w tedy wyhodować jeszcze:

-DATURA

-Żółw

zdjęcia pochodzą od osoby, gdzie kupiłam dane nasiona

-Dziwaczek

zdjęcia pochodzą od osoby, gdzie kupiłam dane nasiona

-Tulipanowiec

zdjęcia pochodzą od osoby, gdzie kupiłam dane nasiona

Tak zaczęłam bawić się w nasiona.

Przyszedł czas że się zakochałam i wyjechała z domu rodzinnego. Jak na razie zamieszkaliśmy u teściów. Zaczęliśmy własną budowę domu, od razu ciąża jedna i druga.  Zapomniałam co wtedy lubiłam.  Porzuciłam swoje hobby dla męża, dzieci i domu.  Co jakiś czas kupiłam sobie przez Internet jakieś nasionka i chciałam je wyhodować.

Jednak u Teściów już nie miałam tak dobrych warunków i nie miałam gdzie tego trzymać bądź hodować.  Jedynym moim miejscem był parapet w kuchni od strony północnej i w pokoju od strony południowej.

Gdym w domu rodzinnym miała taką wiedzę co mam teraz dotyczącą sadzenia z nasion przeróżnych roślin. Po przez tradycyjne aż do  egzotycznych. Miałabym teraz piękne okazy i mnóstwo sadzonek, które mogły by się sprzedawać ( i tak swoje hooby przekształcić w swój mały biznes) Niestety do domu rodzinnego mam teraz 100 km

Jak zaczęło cokolwiek wychodzić to zazwyczaj albo mi słońce spaliło albo dzieci doniczkę z zrzuciły i po nasionkach czy małych kiełkach. L   Raz udało mi się wyhodować 10 cm tuja szmaragd. Chciałam wysadzić je jako płot przy naszym domu. Jednak pierwszą zimę trzeba roślinki przetrzymać w domu. Mąż z teściem zrobili mi miejsce w garażu. Chłodno temperatura do 10 stopni. Mogły by się przytrzymać.  Jednak i tak roślinki mi przemarzły poprzez bardzo częste i długie otwieranie drzwi garażowych co spowodowało szok termiczny dla roślin. W garażu 10 C  a tu nagle mróz  z -10 C. Możecie moją frustrację poczuć jak to widziałam co się działo. Od tego czasu porzuciłam to. Do ogrodu teściów się nie wtrącam. Bo mają zawsze  swoją wizję. Po drugie nie miałabym czasu by chodzić koło tego bo miała dwójkę dzieci.  Koło domu który budujemy też nie miałam czasu by jeździć tam i dbać o to bo nie miałam z kim dzieci zostawić, a po drugie działka jeszcze nie ogrodzona i zwierzęta mi podchodzą i wszystko zjadają.

Raz uparłam się by posadzić na naszej działce drzewka owocowe. Przetrzymały tylko 1 zimę a na drugą już wszystkie były obgryzione przez zające i sarny i jelenie.

Teraz postanowiłam wsiąść się za to trochu konkretniej. Zakupiłam już kilka roślin i oczekuję na dostawę:

- Judaszowiec Wschodni

- Kaktus –Fotel Teściowej

-Jodła Kaukaska

-Klon Palmowy

-Drzewo Truskawkowe

-Miłorząb Chiński

-Cesarskie drzewo Szczęścia

-Śniegowiec Wirgiński

-Glicynia

-Jodła Pospolita

-Płomień Afrykański

-Albicja Jedwabista

-Lagrestomia

-Dawidia Chińska

W następnych postach będę opisywać jak podchodzę do każdej roślinki i jak ją pielęgnuję. Może komuś się z przyda albo ktoś doradzi jak mam do niej podejść.