wtorek, 15 marca 2016

Drzewo truskawkowe (Arbutus unedo)

Drzewo truskawkowe (Arbutus unedo) to mały, wieczniezielony krzew lub drzewo o wysokości w ojczyźnie maksymalnie do 12 metrów. Kora czerwonobrązowa do brązowej. Liście ozdobne, błyszczące, ciemnozielone o długości do 10 cm. Kwiatostany bardzo ładne, zwisające, kształtem przypominające polskie konwalie barwy białej do jasnoróżowej. Owoce okrągłe, o kształcie przypominającym truskawki, żółtawe, po dojrzeniu intensywnie czerwone. Lekko kwaskowate, bardzo smaczne. 

    Pielęgnacja: Drzewo truskawkowe bardzo dobrze     czuje się jako roślina tarasowa uprawiana w pojemniku, musimy jednak przestrzegać kilku podstawowych zasad. Latem powinna stać w jasnym, przewiewnym miejscu, zimą musimy zapewnić jej światło i temperaturę 5-10°C (jasna piwnica, lekko podgrzewany garaż). Starsze, duże egzemplarze można w cieplejszych rejonach kraju uprawiać w gruncie. Powinniśmy wtedy szczególną uwagę zwrócić na dobór osłoniętego od wiatrów stanowiska i odpowiednie zabezpieczenie przed mrozem. 

Niekorzystnie reaguje zarówno na suszę, jak i na wodę stojącą w pojemniku, dlatego szczególną uwagę powinniśmy zwrócić na to, aby podłoże było ciągle lekko wilgotne. Podlewać wodą miękką (deszczówką), w okresie zimowym tylko sporadycznie.
Nawożenie od marca do września nawozami wieloskładnikowymi lub wiosną nawozami długodziałającymi

 (typu Osmocote). 

Odporny na mrozy do -10°C.
Ciekawostka: Drzewko truskawkowe służy także w celach zielarsko-medycznych. Liście, kora i korzenie mają działanie ściągające i moczopędne. Kora drzewka poziomkowego jest bogata w taniny.
Zawiera także we wszystkich częściach etylowy ester kwasu galusowego, który służy jako dodatek do żywności o zastosowaniu antyutleniającym. Ester ten ma również silne działanie antybiotyczne.

W Portugalii z owoców tego drzewka wyrabia się domowe likiery zwane tam Medronho.
Starsze, duże egzemplarze w cieplejszych rejonach kraju można uprawiać w gruncie. Powinniśmy wtedy szczególną uwagę zwrócić na wybór odpowiedniego, osłoniętego od wiatru stanowiska i odpowiednie zabezpieczenie przed mrozem. Preferuje dobrze zdrenowane, kwaśne gleby. Nadaje się do sadzenia na terenach ubogich, na których nie chcą rosnąć bardziej wymagające rośliny. Może rosnąć w pełnym słońcu na piaszczystych glebach.


Drzewka można kształtować poprzez cięcie. Nadają się wspaniale do formowania na bonsai.

wtorek, 1 marca 2016

Eukaliptus Tęczowy (Eucalyptus deglupta)

Eucalyptus deglupta zwany też eukaliptusem tęczowym.  


Cechą charakterystyczną dla tego gatunku eukaliptusa, od której bierze swoją nazwę jest intensywnie kolorowa kora, w różnych odcieniach brązu, zieleni, czerwieni i niebieskiego. Drzewo sprawia wrażenie jakby zostało celowo pomalowane w pstrokaty deseń. Powstaje on dzięki temu, że eukaliptus złuszcza fragmenty kory w różnym okresie. Najświeższe miejsca są intensywnie zielone, które pod wpływem warunków atmosferycznych ulegają przebarwieniu, przez niebieski, fioletowy do czerwonego i brązowego. Efekt jest niesamowity, trudno uwierzyć, że stworzyła go sama natura.


Eukaliptus tęczowy preferuje stanowiska słoneczne. Podłoże powinno być stosunkowo żyzne, wilgotne do podmokłego. Ze względu na kraj pochodzenia roślina nie jest mrozoodporna. Sadzony jest jako roślina ozdobna w krajach tropikalnych i subtropikalnych.

Roślina zimozielona. Liście intensywnie zielone, lancetowate, skórzaste, z wyraźnie zaznaczonym nerwem środkowym. Posadzone na gałęziach parami. Jak u innych gatunków eukaliptusa intensywnie pachnące.

Kwiatostany okazałe, zebrane w grona. Pojedyncze kwiaty kremowe z jasno żółtym środkiem, szczeciniaste. Występują na eukaliptusie w ciągu roku okresowo. Owoce niepozorne, przypominające swoim wyglądem zielone jagody. Nasiona liczne, ciemnobrązowe do czarnych, przypominające piasek. 
Im starsza roślina, tym kolory są bardziej widoczne. Wzrost niezbyt szybki. Wyjątkowo ozdobna roślina do dekoracji tarasu lub balkonu. Może być przycinany, nadaje się na bonsai. 



Nawozy stosujemy od wiosny do jesieni. Minimalna temperatura uprawy to +7 st. (najlepiej rośnie w temp. około +20 st). 




piątek, 26 lutego 2016

Fotel dla teściowej - czyli Echinocactus grusonii

Fotel dla teściowej - czyli Echinocactus grusonii


Echinocactus grusonii, nazywany nie bez złośliwości "fotelem teściowej" - to duży sukulent o zielonej, kulistej lub owalnej łodydze.

Kaktus dorasta do 130 cm wysokości i 80 cm średnicy. Łodyga posiada od 5 do 40 żeber i jest pokryta silnymi cierniami w barwie złotej, żółtej lub białej.

Kwiaty są bardzo efektowne, mają około 6 cm długości i 4 cm średnicy. Płatki kwiatów są żółte lub jasno-różowe, zwężające się stopniowo i zakończone wyraźną brązową barwą.

Podlewanie
Tak jak każdy sukulent tak i ten kaktus nie lubi przelania, podlewamy go bardzo ostrożnie. Za to w okresie wzrostu ( w naszych warunkach od maja do sierpnia) podlewamy obficie.
 Uwaga: woda nie może zalegać w doniczce. W okresie spoczynku (zimą) zaniechamy podlewania.

czwartek, 25 lutego 2016

Michelia champaca "Drzewem radości

Michelia champaca  "Drzewem radości


Michelia champaca potocznie nazywana "Drzewem radości" lub "Drzewem perfum". Wiecznie zielone drzewo pochodzące ze wschodnich terenów Azji .Jej słodki zapach można wyczuć już od kilku metrów. Olejek z tej rośliny jest składnikiem najdroższych perfum świata takich jak np. Christian Dior. 
Aromatyczne pomarańczowe kwiaty utrzymują 
się prawie przez cały rok. Szczególnie polecana do hodowli domowej jest w pewnym sensie rarytasikiem w Polsce.






Dorosłe drzewo znosi przymrozki jednak młoda roślina może ucierpieć na skutek niskiej temperatury. Można je dowolnie formować i przycinać, dzięki czemu jest rośliną niezwykle ozdobną.
  









środa, 24 lutego 2016

Róża Pustyni- Anadeum

Róża Pustyni- Anadeum





Adenium zwane różą pustyni w naturalnych warunkach występuje w pustynnych obszarach Półwyspu Arabskiego i w Afryce. Adenium jest sukulentem o charakterystycznym grubym, u dołu najczęściej sporo szerszym pniu. Liście mięsiste, ułożone spiralnie na grubych gałązkach. Kwiaty duże, pojedyncze, najczęściej koloru różowego, jasno lub ciemno czerwonego.

Adenium potrafi bardzo długo wytrzymać bez wody, nawet jeśli zapomnimy je podlać przez dłuższy okres czasu. Adenium jest roślinką która uwielbia ciepło i światło a wyznacznikiem jej zdrowia jest twardość caudexu. Dzięki niemu możemy dowiedzieć się w jakim stanie jest roślinka i czy wymaga naszej ingerencji.
 



Róża doskonale znosi przycinanie (chociaż sam się formuje na bonsai) i osiąga w naszych salonach, pokojach i przedpokojach wysokość nawet 1,5m. dlatego warto mieć coś takiego i zaskoczyć znajomych tym wspaniałym widokiem. Nawet niczym roślina zakwitnie wygląda dzięki swoim liściom bardzo ciekawie i efektownie.


wtorek, 23 lutego 2016

Jodła Kaukaska




Jodła kaukaska 
Abies nordmanniana
Występuje w Zachodniej Azji, na górach Kaukazu – Turcji, Gruzji i Rosji

Drzewo szybko rosnące, dorasta do wysokości 35m, korona-regularna, stożkowata, igły- ciemnozielone, błyszczące.
Szyszki żeńskie są umieszczone tylko w strefie wierzchołka starszych drzew. W stanie dojrzałym mają długość około 15 cm, są cylindryczne, początkowo bladozielone, w końcu brunatnawe.



Jedna z najpiękniejszy szych jodeł, niezwykle cenna, uprawiana na plantacjach jako bożonarodzeniowe drzewko.  Spośród wszystkich odmian choinek jodły kaukaskie utrzymują się najdłużej w domowych warunkach, bardzo długo pozostają świeże, pachnące lasem a igły prawie wcale nie opadają

poniedziałek, 22 lutego 2016

Dereń Kousa

Dereń Kousa  Cornus Kous


 


Krzew do 6m wys. Pochodzi z Chin, Japonii i Korei.   Liście jajowate, gł. Do 7cm. Pofałdowane, jesienią pomarańczowo-czerwone.

 Kwiaty zebrane w niepozorne kwiatostany otoczone, pięknymi  dużymi, kremowymi płatkami podsadkowymi. Kwiaty bardzo obfite. Rozwijają się na przełomie maja i czerwca,

Owoce dojrzewają jesienią, na długich szypułkach, przybierając barwę czerwoną albo bordową. Są to pestkowce przypominające kształtem owoc zbiorowy maliny. Mają wielkość 2 cm i są smaczne. Oryginalne kuliste, różowe, soczyste owoce. Są one jadalne.

Najlepiej rośnie w pełnym słońcu, na żyznej, przepuszczalnej i raczej wilgotnej glebie. Jest dość odporny na mróz.  Rozmnaża się go z nasion lub przez odkłady. Nie wymaga przycinania, choć cięcie w pierwszych latach wzrostu wzmacnia strukturę korony

Zastosowanie: jako ciekawa niecodzienna i rzadka ozdobna roślina o pięknych dużych kwiatach. Cenny krzew do parków i ogrodów.